serzenişler

çokça canın yansın istiyorum. gözüne uyku girmesin, benim içimin kemirildiği kadar senin de için içini kemirsin. en az benim kadar boşlukla bütünleş, duvarları izle, yalnızlığınla başbaşa kal. için sızım sızım sızlasın. olasılıklar içindeki her umut kırıntısını boğarak öldürsün. için acısın istiyorum. somut bir acıya dönüşsün ruhunun acısı. damarlarında hisset ve seni adeta hasta etsin istiyorum. gözünü bile kırpama bu gece. düşüncelerin seni uyutmasın, çığ olup sel olup aksınlar zihnine. kafandan çıkmayıp her an öldüreyim ruhunu. kırdığın kadar kırıl. yazılan hiçbir kelime kırgınlığımı hafifletmeyecek. her şey vaktinde olmalıydı, öncesinde veya şimdi değil. çaresizce zamanı geri alabilmeyi iste istiyorum, her anın pişmanlıklarla dolu olsun. her güne bunun çaresizliğiyle uyan. ben ne yaşadıysam yaşa. ne kadar kırıldıysam kırıl. zaman denen canavar seni sularında boğsun. hayat parmaklarını boğazına sıkıca dolasın. ve beraberinde götürdüğün tüm ihtimaller rüyalarından bile çıkmasın. içinde bir şeyler kırılsın, moleküllerine kadar hisset üzüntümü. yalnızlıktan başka kimsen olmasın, benim olmadığı gibi. yine de sana kızgın kalamayacak ve tüm öfkemi yutacağım. öyle ya da böyle yaşamak zorundayım bununla. ipin ucunu bir kere kaçırdın, tutmaya çalışma. zamanı kaçtığında yakalayamazsın. yine de en sonunda akıntıya karşı koyamıyorum, koymak istemiyorum. ipi birlikte tutalım desen yine tamam diyeceğim. kızgın kalamasam da kırgınlık doluyum.